तुम्हाला गुंडगिरी विरुद्ध कारवाई करण्यास कशामुळे प्रवृत्त केले?

कृशा :     मला आठवते की मला 6 व्या इयत्तेत परत धमकावले जात होते ते कसे होते. माझे चांगले मित्र ते होते ज्यांनी मला त्रास दिला आणि मला त्यांच्या गटातून बहिष्कृत केले आणि संपूर्ण वर्गात माझ्याबद्दल वाईट बोलले. त्यांनी माझ्यासाठी नवीन मित्र बनवणे खरोखर कठीण केले आहे, आणि ते लोकांपर्यंत जातील आणि एक कथा तयार करतील जी इतरांना माझ्याशी बोलणे टाळण्यास आणि मला त्यांच्या गटातून वगळण्यासाठी पुरेसे आहे. हे खूप निराशाजनक आणि भितीदायक होते आणि मला अडकले आणि एकटे वाटले.
 

या भयानक परिस्थितीतून कसे बाहेर पडायचे हे मला खरोखरच माहित नव्हते आणि मला शाळेत जाण्याचा तिरस्कार वाटत होता. मला त्या भयानक परिस्थितीतून बाहेर काढणारी एकमेव गोष्ट म्हणजे मदत मागणे. माझ्या पालकांना आणि शिक्षकांना कळवून, गुंडगिरी ताबडतोब बंद करा. माझ्याकडे अजूनही शाळेत बोलायला फारसे लोक नव्हते, पण गुंडांना तोंड देण्यासाठी मी एकटा नाही हे जाणून मला खूप बरे वाटले. माझे आई-वडील आणि शिक्षक माझ्यासाठी उभे राहिले होते आणि त्यांनी केलेल्या कृत्याबद्दल गुंडांना जाहीरपणे बोलावले होते या वस्तुस्थितीमुळे मला दिलासा मिळाला. आता, जेव्हा मी मागे वळून पाहतो, तेव्हा मला जाणवते की ते किती महत्त्वाचे होते आणि मी ज्या गोष्टीचा सामना करत होतो त्याबद्दल वृद्ध व्यक्तीला कळवून आणि मदतीसाठी विचारून मी योग्य निर्णय कसा घेतला. जर मी तसे केले नसते, तर त्यांनी मला गुंडगिरी करणे थांबवले नसते आणि गोष्टी गंभीरपणे वाढल्या असत्या. मी ज्या गोष्टीतून गेलो आहे, त्याची कल्पना करणे कोणालाही कठीण आहे, आणि जोपर्यंत तुम्ही त्यातून जात नाही तोपर्यंत तुम्हाला परिस्थितीची तीव्रता समजत नाही. पण मी तुम्हाला हे सांगू शकतो, जेव्हा तुम्ही अशा कपटी वागणुकीला बळी पडता तेव्हा खूप भयानक वाटते. तुम्‍हाला धमकावले जात असताना तुम्‍हाला कसे वाटते याचे वर्णन केले जाऊ शकत नाही, आणि गुंडगिरीला बळी पडणार्‍यांनी ते सांगितले नसले तरी, त्यांना काही मदतीची गरज आहे. माझ्या लक्षात आले की बरेच लोक जेव्हा त्यांना गुंडगिरी केली जाते तेव्हा ते मदतीसाठी कसे विचारत नाहीत आणि त्याऐवजी शांतपणे बसून त्रास सहन करतात.
 

मी लेट्स डीफीट बुलींगची स्थापना का केली याचे एक मुख्य कारण म्हणजे मुलांना धमकावले जात असताना त्यांना स्वतःसाठी उभे राहण्यास प्रोत्साहित करणे आणि त्यांची मदत घेणे. मला माहीत आहे की जेव्हा तुमची छेडछाड केली जाते तेव्हा तुम्हाला काय वाटते - तुम्ही शाळेत जाण्यास कसे घाबरता, जेव्हा तुम्हाला शाब्दिक रीतीने शिवीगाळ केली जाते तेव्हा तुम्हाला कसे असहाय्य वाटते आणि जेव्हा तुम्हाला खाली खेचले जाते किंवा कोपऱ्यात टाकले जाते आणि तुमची चिंता कशी वाढते. मी त्यातून गेले आहे. छेडछाड केल्याच्या परिणामांपासून बरे होण्यासाठी वेळ लागतो. त्या वेदनादायक अनुभवातून बरे होण्यासाठी वेळ लागतो आणि ज्यांच्यावर तुमचा विश्वास आहे त्यांच्याकडून मदत आणि समर्थन आवश्यक आहे. त्यासाठी सामर्थ्य आवश्यक आहे आणि शेवटी तुम्ही एक मजबूत व्यक्ती म्हणून उदयास याल. शांतपणे दुःख सहन करण्याऐवजी आणि हळूहळू तुमचा सर्व आत्मविश्वास गमावण्याऐवजी, तुम्हाला मदत मागण्याची गरज आहे. धमकावणे ही आपली व्याख्या करत नाही. आम्ही त्यापेक्षा बलवान आहोत आणि आम्ही त्याहून वर जाऊ. यात आपण सर्वजण एकत्र आहोत आणि यातून आपण एकत्र येऊ. मी तुम्हाला कधीही देऊ शकणारा सर्वोत्तम सल्ला म्हणजे मदत घेणे. मदत मागणे तुम्हाला कमकुवत किंवा भित्रा बनवत नाही, उलट ते तुमचे शौर्य आणि धैर्य दाखवते. तुमचा विश्वास असलेल्या एखाद्यावर विश्वास ठेवल्याने प्रकरण वाढणार नाही, उलट ते कमी होईल. गुंड तुमच्यापेक्षा बलवान नाही आणि कधीही होणार नाही. 
 

त्याऐवजी, धमकावणारा तुमच्यासारखाच एक सामान्य व्यक्ती आहे, जो दैनंदिन समस्यांना तोंड देतो आणि त्याच्या/तिच्या भावना व्यक्त करण्यासाठी गुंडगिरीचा वापर करतो.
 

यात आम्ही सर्व एकत्र आहोत, आणि आम्ही एकत्र गुंडगिरीला पराभूत करू!